حجیت فتواحجیت فتوا به صحّت استناد به فتوای مجتهد برای مقلّد اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفحجیت فتوا، به معنای صحت استناد مقلدان به فتوای مجتهد و عمل به آن، به عنوان وظیفه شرعی است، که لازمه آن، منجّزیت در صورت مطابقت با واقع و معذّریت در صورت مخالفت با واقع است. در حجیت فتوای مجتهد مطلق در حق خودش و جواز عمل به آن اشکالی وجود ندارد، ولی حجیت فتاوای مجتهد مطلق، در حق مقلدانش، مشروط به این است که وی باب علم و علمی را مفتوح بداند. [۲]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۶، ص۳۳۵.
[۵]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص ۱۶۰-۱۵۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۰۶، برگرفته از مقاله «حجیت فتوا». |